ಅಪ್ಪನ ಅಂತಹಕರಣ ಅಮೃತದಾರೆ
ಅನುದಿನವು ಅಭಯ ಮಸ್ತಕದ ಮೇಲೆ//
ತಾನು ನೆನೆದರೂ ತನಯನ ಮೇಲೆ
ತನುವೆಲ್ಲ ಹನಿಯಾಗಿ ಹೂವು ಮಳೆ//
ಅರೆಬಟ್ಟೆ ತಾನುಟ್ಟು ಗರಿತೀಡದ ಬಟ್ಟೆ
ಟೈ ಕಟ್ಟಿ ಕಳುಹಿಸುವನು ತಾ ಬೆನ್ನುತಟ್ಟಿ/
ಗುರುವಿನಲ್ಲಿ ತಾ ದೇವರು ಕಾಣುವನು
ಅಳು ನುಂಗಿ ನಗುತ ಬೀಳ್ಕೊಡುವನು//
ಭೂತಾಯಿಮಗ, ಬೆವರಿನ್ನೆ ಬಸಿದು
ಕೆಸರಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಉಸಿರಾಗಿಸಿದವನು/
ಬಾನೆತ್ತರದ ಭರವಸೆ ಮಗನಲ್ಲಿಟ್ಟು
ಅಳು ನುಂಗಿ ನಗು ತೇಲಿಬಿಟ್ಟವನು//
ಮುಗ್ಧ ಮಗುವಿನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಗ್ಗ
ಹಿಗ್ಗುತಾ ಮರೆಯುವನು ಜಗದ ಕಗ್ಗ/
ಜಗದ ಹೊಗಳಿಕೆ, ತೆಗಳಿಕೆಗೆ ಬಗ್ಗದೆ
ತಾನಿರುವ ದಾರಿಯಲಿ ಲೋಕಕ್ಕೊಗ್ಗಿದ
ಬಸನಗೌಡ ಗೌಡರ
.
No comments:
Post a Comment