ಜೀವನವೆಂದರೆ ಇಷ್ಟೆ!

ಅದೆಷ್ಟು ದೇಹಗಳು ಮುದುಡಿ 

ಮಣ್ಣೊಳಗೆ ಮೃತ್ಯುವಿಗೆ ಶರಣಾದಾಗ 

ಮೂರು ಹಿಡಿ ಮಣ್ಣಿಟ್ಟು 

ಕೈ ಮುಗಿದಿಲ್ಲ  ನಾನು !

ಅದೆಷ್ಟು ದೇಹಗಳು ಬೇಸರದಿ ಬೆಂದು 

ಬೆಂಕಿಗೆ ಬಾಡುವಾಗ 

ಪತ್ರಿ ಎಸೆದಿಲ್ಲ ನಾನು ! 

ಸಾಲು ಸಾಲು ಆಕ್ರಂದನಗಳು ...

ಬಂಧುಗಳೆ ಇವರೆಲ್ಲ  .

ಬಂಧನದಿ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡವನಿಗೊಂದು 

ಭಾವಪೂರ್ಣ ರೋಧನ  

ಅವನಿಗಾಗಿ ಅಲ್ಲ .

ಅವರಿಗಾಗಿ ಅವರ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ  

ಅವರ ಭವಿಷ್ಯದ ಬೇತಾಳಕೆ 

ಹೆದರಿ ಚೀರುವರು ಇವರೆಲ್ಲ.

ಮಗಳ ಬಡಿವಾರಕ್ಕೆ ಬೇಕಿತ್ತು 

ಮಣ ಬಂಗಾರ .

ಮಗನೂ ಮಡದಿಯೊಂದಗೆ 

ಮಲಗಲು ಬೇಕಿತ್ತು

ಮಹಲು.. ಮಂದಿರ !

ಮಡದಿಯು ಬಿಡದೆ ರುಬ್ಬಿದಳು 

ಕೈಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿ ಇದ್ದಾಗ

ಪಡೆದ ಅವಕಾಶಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ

ಹಿಡಿ ಶಾಪ ಹಾಕುತಿಹಳು 

ಶಿವನಿಗೆ !

ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೇಕಿತ್ತು ಅವಳಿಗೆ, 

ಅವನಿಗಾಗಿ ಅಲ್ಲ 

ತನಗಾಗಿ ದುಡಿಯಬೇಕಿತ್ತಿವನು.

ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ ಇವನಿಗೆ

ನನ್ನದೆನ್ನವುದು ಬರಿ ಭ್ರಾಂತಿ 

ತಿಳಿಯಲು ಸಾಕಾಗಲಿಲ್ಲ ಕಾಲ

ಈಗ ನಿಶ್ಚಿಂತೆ ...ಶಾಂತಿ

ಜೀವನವೆಂದರೆ ಇಷ್ಟೇನಾ ?

    🖋 ಅಂತರ್ಮುಖಿ